ลิ้นจี่

ลิ้นจี่

ชื่อสามัญ                   Litchi

ชื่อวิทยาศาสตร์           Litchi chinensis

ชื่อวงศ์                     SAPINDACEAE

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์  ไม้ต้น สูงได้ถึง 35 เมตร เรือนยอดกลม เปลือกค่อนข้างเรียบ สีเทา มีรูระบายอากาศ (lenticel) ใบ ประกอบแบบขนนก เรียงสลับ ใบย่อย 1-4 คู่ เรียงตรงข้าม-เยื้อง-สลับ ใบย่อยรูปวงรีหรือ รูปไข่กลับ ขนาดประมาณ 2-4 x 8-11  เซนติเมตร ปลายใบมน-แหลม โคนใบแหลมหรือสอบ ขอบใบ เรียบ ผิวใบเกลี้ยงเป็นมัน ดอก ช่อแยกแขนง ออกที่ปลายกิ่ง ช่อดอกยาวประมาณ 15-30 เซนติเมตร ดอกย่อยจำนวนมากขนาดเล็กมาก กลีบดอกสีขาวแกมเหลือง มีกลิ่นหอม ผล ผลสดรูปทรงกลม-รูปไข่ ผิวขรุขระ ผลสุกมีสีแดงสด เนื้อขาวฉ่ำน้ำ เมล็ดเดี่ยว กลม-รูปไข่ สีน้ำตาลเข้มถึงเกือบดำ ผิวมัน ออกดอก ออกผล ผลแก่ประมาณเดือนเมษายน นิเวศวิทยา/ การกระจาย พบขึ้นตามริมน้ำ ในป่าดิบทางภาคเหนือ ตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศไทย กระจายอยู่ในประเทศจีน ภูมิภาคอินโดจีน คาบสมุทรมาเลเซีย ประโยชน์ เนื้อลิ้นจี่ ประกอบด้วยคาร์โบไฮเดรต เส้นใย โปรตีน เหล็ก วิตามินบี๑ วิตามินบี๒ และมี วิตามินซีสูง ป้องกันโรคหวัด และโรคเลือดออกตามไรฟัน มีแคลเซียมและ ฟอสฟอรัสช่วยบำรุงกระดูก และฟัน