สะเดา

สะเดา

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Azadirachta indica A. Juss. Var.siamensis Valenton

ชื่อสามัญ  : Siamese neem tree

ชื่อเรียกอื่น  : สะเลียม (ภาคเหนือ), กะเดา (ภาคใต้), จะตัง (ส่วย-อิสาน), สะเดาไทย (กลาง)

ชื่อวงศ์  : MELIACEAE

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

          ลำต้น : เป็นพันธุ์ไม้ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูงประมาณ 20-25 เมตร ลักษณะเรือนยอดเป็นพุ่มหนาทึบตลอดปี มีระบบรากที่แข็งแรงกว้างขวางและหยั่งลึก เปลือกไม้ค่อนข้างหนา สีน้ำตาลเทาหรือเทาปนดำ แตกเป็นร่องตื้นๆ หรือเป็นสะเก็ดยาวๆ เยื้องสลับกันไปตามความยาวของลำต้นเปลือกของกิ่งค่อนข้างเรียบ เนื้อไม้ สีแดงเข้มปนน้ำตาลเลี้ยน ค่อนข้างสับสนเป็นริ้วๆ แคบ เนื้อหยาบเป็นมัน เลื่อม แข็งทนทาน แกนมีสีน้ำตาลแดง แข็งแรงและทนทานมาก

          ใบ : มีสีเขียวเข้มหนาทึบ ออกเป็นช่อ เป็นใบประกอบแบบขนนกออกสลับ ขอบใบหยักเล็กน้อยหรือเกือบเรียบการเรียงตัวของใบแบบสลับ ใบย่อยเรียงตัวแบบตรงกันข้าม เรียวแหลมโคน ใบเบี้ยวขอบใบจักไม่เป็นระเบียบ ในพื้นที่ที่แล้งจัด จะทิ้งใบเฉพาะส่วนล่างๆ ประมาณเดือนมกราคม ถึงมีนาคม และใบใหม่จะผลิขึ้นมาอย่างรวดเร็วในช่วงเดือนมีนาคมจนถึงเมษายน ช่วงนี้สะเดาสจะแทงยอดอ่อนพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว

          ดอก : ดอกสะเดามีขนาดเล็กสีเทาสีขาวนวลออกเป็นช่อใหญ่ตามปลายกิ่งมีกลีบดอกและกลีบเลี้ยงอย่างละ 5 กลีบ เกสรเพศผู้ 10 อัน กลิ่นหอม โคนก้านดอกติดกันเป็นหลอด ออกดอกเดือนธันวาคม-มกราคม